De grootste verschillen tussen Nederland en Frankrijk

Dit artikel bevat stereotypen en generaliseringen en is dus niet geschikt voor de gevoelige lezer 😉

De grootste verschillen

Je zou denken dat des te meer kilometers er tussen twee landen zit, ook de verschillen des te groter zijn. Maar niets is minder waar. Ook binnen Europa zijn er vele culturele verschillen. Zo ook tussen Nederland en Frankrijk.

In dit artikel bespreken we een aantal opmerkelijke verschillen, waarvan wij denken dat je ze moet kennen en herkennen als je de Franse markt wil betreden.

Bekijk hier alle vacatures

Wil je op de hoogte blijven?

Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief

1. Hiërarchie

Door het egalitaire karakter en de overlegcultuur is de machtsafstand tussen bijvoorbeeld managers en hun ondergeschikten in Nederland klein. Het is hier heel normaal om je leidinggevende bij de voornaam te noemen. Beslissingen neem je vaak als team, waarbij de leidinggevende vooral streeft naar voldoende draagvlak en overeenstemming bij alle medewerkers. In Frankrijk worden organisaties daarentegen vaak gekenmerkt door een strakke hiërarchische structuur. De besluitvorming wijkt daardoor af van de platte organisatiestructuur in Nederland. Status speelt een belangrijke rol. Dit verschil kan in de dagelijkse praktijk problemen opleveren in de communicatie tussen beide landen. Zo kan het gebeuren dat een Nederlandse verkoper in Frankrijk te laag in de hiërarchie contact legt, verdergaat met onderhandelen en pas later ontdekt dat hij helemaal opnieuw moet beginnen omdat zijn gesprekspartner geen beslisser is.

2. Overtuigen

Eén van de grootste verschillen tussen Nederland en Frankrijk is dat Nederlanders zich vooral richten op consensus: “We moeten er samen uitkomen”. In discussies vermijden ze conflicten en ontzien ze elkaars gevoelens. Een compromis is de beste uitkomst. Bij Fransen draait het er meer om wie gelijk heeft. Om een discussie te winnen, gaan ze over het algemeen vaker de confrontatie aan. Er is een sterke winnaarsmentaliteit waarbij trots een grote rol speelt. Dit zul je wel voor de maand juli moeten doen, want in juli en augustus worden in Frankrijk zelden grote beslissingen genomen. In die maanden is namelijk maximaal 50% van de medewerkers tegelijkertijd aanwezig. En in augustus mag je al blij zijn als de telefoon opgenomen wordt.

3. Tijdsperceptie

De verschillen in tijdperceptie zijn duidelijk zichtbaar op een aantal gebieden, zoals stiptheid, afspraken maken, uitweidingen in de conversatie, de dagindeling en het werkpatroon. Nederlanders vinden wederzijds overleg en een akkoord erg belangrijk maar daarna is het ook meteen DOEN. Terwijl Fransen vaak meer tijd nemen om het plan van aanpak eerst in detail vast te leggen en uit te werken. Daarnaast zien we dat bellen tussen twaalf en twee een kansloze exercitie in Frankrijk blijft, terwijl Nederlanders met goed fatsoen kunnen zeggen dat ze op tijd weg moeten om de kinderen te halen. Zélfs de baas. Bellen na 18:00 is dus volkomen kansloos in Nederland.

4. Taalaspecten

Wat algemene aspecten om te beginnen: de Franse taal is retorischer van aard; verve, pathos, emoties en eloquentie maken deel uit van de dagelijkse praktijk. De context waarin de taal gebruikt wordt krijgt meer aandacht. Het Nederlands is pragmatischer in zijn benadering van de realiteit. Het Frans kent ook meer hiërarchie. De tegenstelling tussen 'vous' en 'tu' is een duidelijk voorbeeld. 'Tu' is cultureel gezien bepaald niet gelijk aan 'jij' dat veel algemener en breder is in het gebruik. Hierdoor komen Nederlanders vaak directer en informeler over dan ze zijn. Maar het Frans combineert meer, zoals 'vous' met de voornaam, een aanspreekvorm die zeer gewoon is op het werk en daarbuiten en die laat zien dat er een zeker (hiërarchisch) verschil is maar ook een bepaalde collegialiteit tussen de personen.